อาการเริ่มแรกหรืออาการนำ
เป็นการเปลี่ยนแปลงอุปนิสัยและพฤติกรรมที่เคยเป็นอยู่ไปในทางที่ตรงกันข้ามกับปกติ จะสามารถเห็นได้ง่ายถ้าเราได้อยู่ใกล้ชิดกับสุนัขที่เลี้ยงไว้เป้นประจำ อาการเริ่มแรกที่พบคือ ถ้าเป็นสุนัขที่เคย สดใสร่าเริงชอบคลุกคลี เล่นกับเจ้าของมักจะมีอาการหงุดหงิด ไม่อยากเข้าใกล้ไม่เล่นเหมือนเดิม หลบซ่อนตัวอยู่ตามมุม ทีมืดต่างๆ และถ้าจะเอามันออกจากที่ซ่อน ก็มักจะเห่าหรืองับเข้าให้ อย่างไม่พอใจ ส่วนสุนัขที่ปกติมักจะหวาดระแวง ก็กลับมีความกล้ามากขึ้น และหากสังเกตใกล้ชิดในบางตัวจะพบว่า ม่านตาจะขยายกว้างกว่าปกติ มีอาการตอบสนองต่อแสงลดลง สุนัขจะแสดงอาการเริ่มแรกนี้ 2-3 วัน หลังจากนั้นโรคก็จะดำเนินเข้าสู่ระยะต่อไป
อาการระยะตื่นเต้น
เป็นอาการของโรคระยะถัดมาที่เห็นชัดเจนที่สุด เมื่อผ่านพ้นอาการนำแล้ว จะมีอาการลุกลี้ลุกลน กระวนกระวานมากขึ้น พยายามจะหนีออกจากบ้านออกจากบริเวณที่เคยอยู่ และหากออกมาได้ ก็จะวิ่งอย่างไร้จุดหมาย มักจะมีอาการแปลกๆ เช่น งับลม หรือกัดกินสิ่งแปลกปลอม ต่างๆที่ขวางหน้า เช่น ก้อนหิน อิฐ ดิน หญ้า เศษไม้ เป็นอาการบ้าคลั่งแบบชัดเจน หากจับขังก้จะกัดกรงอย่างรุนแรงจนเป็นแผลที่ปาก ฟันหักโดยไม่รู้สึกเจ็บปวด เสียงเห่าหอนจะผิดปกติเนื่องจากเกิดอัมพาตของกล้ามเนื้อกล่องเสียงต่อมาจะเกิดอัมพาตของกล้ามเนื้อที่เกี่ยวกับการเคี้ยวและการกลืน ทำให้ลิ้นห้อยออกนอกปาก น้ำลายไหล ลิ้นมีสีแดงคล้ำ หรือมีร่องรอยของการบอบช้ำ อาจมีอาการอื่นๆที่แปลกไป เช่นอาการเหมือนมีกระดูกหรือก้างติดคอ บางรายแสดงความอยากกินน้ำหรืออาหารแต่ไม่สามารถกินได้ สำหรับอาการกลัวน้ำอย่างชัดเจนเหมือนในคนไม่ใช่อาการที่พบบ่อยในสุนัข ระยะต่อมาลำตัวจะแข็งเกร็ง หางตก ขาหลังเริ่มอ่อนเปลี้ย ซึ่งเป็นอาการที่เริ่มเข้าสู่ระยะอัมพาต โดยมันจะแสดงอาการระยะนี้อยู่ประมาณ 1-7 วัน
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น